YALÇIN DİNÇ

Nereden başlasam bilemiyorum, düşmüyorum da neden bu millet bu hale geldi aklım almıyor. İnsanlar neden böyle davranıyor?
Yirmi yıl önceye gidelim ve toplumun yapısına bir bakalım
Mahallelerde düğün olurdu konu komsu çağırılsa da çağırılmasa da komsunun düğünü var diye kadını erkeği komsunun düğününe gider, kadınlar yemek yapar, bulaşık yıkar, su börekleri yaparlardı. Komşunun düğününe yardım ederler erkeklerde üslerine düseni yaparlardı.  Konu komsu düğüne gelen misafirleri evlerinde ağırlarlardı.
Yine mahallelerde cenazeler olur, tüm mahalle hısım akraba cenazeye koşar evlerini açarlar taziyeleri konu komsunun evinde kabul ederler, cenaze evlerine bir hafta yemekler taşınırdı.
Yine komşular arası günler olurdu, pastalar yapılır, kısırlar yapılır, bulgur pişirilir ve komsular arasında muhabbetler olurdu.
Mübarek Ramazan ayları ayrı bir tat vardı. Konu komşu birbirlerini davet eder, topluca teravi namazlarına gidilir, camiler dolar taşardı.
Teravih namazından sonra sokaklarda eğlenceler olurdu.
Oto kontrol sistemi diye bir şey vardı…  Konu komşu birbirlerinin çoluk çocuklarını kontrol eder, çocuklar kılık kıyafetine dikkat eder, sigara içen çocuklar konu komşu görecekte babamdan dayak yiyeceğim diye her şeylerine dikkat ederlerdi. Kahvelere gençler doğru dürüst gidemezdi, devamlı üzerlerinde bir baskı kurulurdu ki aksamları evde mutlaka kahveye gittiğinin haberi gelir ya dayak yerdin ya da fırçayı basarlardı. Eğitimde bir saygı vardı, okula gidemediğimiz zaman sanki suçluluk duygusu yasardık. Öğretmenlerde bir sorumluluk ve ciddiyet vardı. Kılık kıyafete dikkat edilir, vitrindeki insanlar topluma örnek gösterilirdi. Okulda öğretmenden dayak yersin aksam eve gelince birde baba döverdi, senin suçun olmasa öğretmen dövmez diye.
Devletimizi yönetenler örnek teşkil ederdi bu topluma.
Çalışmayan insanlar toplumdan ayrıştırılır aylak aylak geziyor diye çalışmaya zorlanırdı.
Ayıptır, günahtır, konu komşudan utan, bak orda büyük insan var onlardan utanır, büyüklerin yanında konuşulurmuş diye bir kelimeler vardı toplumu ayakta tutan.
Toplumda Ahlak diye bir kavram vardı, Utanma Duygusu vardı.
Konu Komşuya, büyüğe, küçüğe insanlara saygı vardı.
Toplumda suç işleyenler yaşadıkları yerleri terk ederlerdi, insanların içine çıkamazlardı.
Kumar oynayan, içki içen insanlar yaşadıkları toplumdan uzaklaştırılır veya dışlanırdı.
Devlete, devletin kurumlarına, oraları yöneten insanlara saygı duyulurdu. Her mahallede insanların akşamları toplanıp oturduğu odalar vardı ve bu odalarda büyükler anlatır, küçükler dinler, hindiler kesilir pilavlar pişirilir yenirdi. Kadın dövülmezdi, o Anneler hep el üstünde tutulurdu. Ahlaksızlık ve fuhuş ender rastlanırdı. Boşanma yoktu öyle bir sözcüğe kırk yılda bir rastlanırdı. Gelinlikle giden kefenle gelir babasını evine denirdi. Erkeklerin kadınlara bir saygısı vardı, birbirlerini seviyorlarsa bir birleriyle konuşmak aileler duymaması için akla hayale gelmeyen iletişim kanalları veya değişik yöntemler kullanılırdı. Kız çocukları okutulmaz kız çocukları okur muymuş diye okula göndermezlerdi birçok aile böyleydi.
Kızlar sigara içmez, içki kullanmaz, içkili yerlere gidemezdi, sokakta bir kız çocuğu bir erkekle görülsün vay haline idi. Kızlar aile ekonomisine katkıyı evlerinde el işleri yaparak katkıda bulunurlardı. Kızlar sadece kuran kurslarına veya mahalle aralarında acılan biçki dikiş kurslarına gönderilirdi.
Aile birliği vardı akşamları baba gelmeden yemek yenmez ve aile fertlerinin hepsi her akşam o yemekte sofranın başında buluşmak zorundalardı. Baba aile reisi idi.  Anne çocuklarla babanın arasında iletişim kuran haberleşmeyi sağlayan bir değerli varlıktı.
Baba Anne ne derse o olurdu, çocukların ender rastlanır söz sahibi olduğu.
Askerlik kutsal bir müessese idi. Askerliğini yapmayan adam yerine konulmazdı. Peygamber ocağı denir o karavanadan ekmek yemeyen adam olmaz derlerdi. Şimdi nerde herkes kaçıyor. Tecavüz diye bir kelimenin kullanıldığı olmazdı yoktu ki öyle bir şey.
Evlilik kutsal bir müessesse idi. Kız erkek aynı evde evlenmeden yaşayacak… Olamaz öyle bir şey, kız erkek sinemaya gidecek, elele tutuşup gezecek vay vay vay.
Cinayet işlemek kırk yılda bir olurdu. Ne oldu bu topluma? Eskiden mi iyiydi simdi mi iyi? İnsanlar ve yaşam milletin, yapacak bir şey yok.